top of page
  • Foto van schrijverLisanne Wentink

Op naar Malaga

Bijgewerkt op: 10 feb. 2018


“Nooit verwacht dat de zakdoekjes uit het cadeaupakket van mijn vriendinnen zo goed van pas zouden komen”



Verdwaalde reiziger

Afgelopen woensdag (31 Januari) was het eindelijk zover. Ik en mijn koffer stonden op het vliegveld te wachten op het vliegtuig dat ons naar Zuid-Spanje zou brengen, waar ik de aankomende vijf maanden zal verblijven om een minor journalistiek/communicatie zal gaan volgen (en jawel, allemaal in het Spaans). Eenmaal aangekomen op Malaga airport zocht ik naar de juiste bus die me naar het centrum kon brengen. Deze bus was snel gevonden en de reis van vliegveld naar appartement was begonnen. Eenmaal in de bus begreep ik precies niks van de haltes en had ik geen idee waar ik eruit moest. Na een lichtelijk paniekerig WhatsApp gesprek met de eigenaar van het appartement belandde ik uiteindelijk in het centrum van Malaga, waar ik de volgende bus zou moeten nemen. Ik zag de bus, maar nergens een bus stop. Ik had mezelf ervoor kunnen gooien om hem te laten stoppen en wanhopig te vragen of ik met hem mee mocht, maar ik koos voor de tweede optie. Namelijk lopen (met mijn loodzware koffer) van de bus plaats naar het appartement. Na voor mijn gevoel de halve stad door gesjouwd te zijn was ik eindelijk aangekomen op mijn eindbestemming. Ik wil even stilstaan bij het feit dat ik de makers van google maps ontzettend dankbaar ben. Mede door hen lig ik nu gewoon in mijn (niet echt warme) bed in plaats van dat ik op straat nog steeds aan het zoeken ben naar het appartement. Ik ben nu zo ongeveer vier keer verdwaald deze week en ben blij dat google maps mij nog enigszins gered heeft. Dus bij deze: makers van google maps BEDANKT.


Smetvrees voor beginners

Eenmaal in het appartement heb ik mijn spullen uitgestald (oftewel mijn koffer neer gegooid en opengemaakt). De hygiëne is hier laten we zeggen anders dan dat ik gewend ben.. Ik heb dan ook als ‘semi-smetvrezer’ meteen maar mijn eigen schoonmaak spullen gekocht. De pannen, het servies, de koelkast, het fornuis (nou ja eigenlijk alles uit de keuken) heb ik in de eerste dagen dus ook niet echt durven gebruiken. Maar omdat mijn bankrekening niet blij wordt van alle restaurant afschriften ben ik nu wel op het punt gekomen om wat vaker ‘thuis’ te koken en de spullen schoon te maken met mijn eigen schoonmaak spullen. Verder is op wat remsporen in de wc en wat verdwaald schaamhaar in de douche het appartement wel prima. Daarbij is deze kamer maar tot 18 februari van mij, daarna zal ik een andere slaapplaats moeten hebben.


Erasmus familie

Ik ben niet de aller sociaalste en de angst om vijf maanden in mijn eentje door te brengen was ergens in mijn achterhoofd dan ook wel een beetje aanwezig. Gelukkig is die gedachte op de eerste dag al meteen verdwenen. Na wat alleen rondgestruind te hebben in de stad (ja je moet toch wat zonder vrienden) ontmoette ik de eerste Erasmus (internationale studenten uit Europa) studenten. En zo ging eigenlijk het balletje rollen. Via via leer je steeds weer nieuwe mensen kennen en iedereen is heel erg toegankelijk, super gezellig. Dus ook als je hier als Remi (zoals ik) komt hoef je nog geen dag alleen te zijn. Iedereen is bereid om samen te eten of iets leuks te ondernemen en daar mag iedereen die wilt dan bij aansluiten. Het is net een grote familie.


Toeristische route

Omdat ik naast alle eettenten ook nog wel iets meer van de stad wou zien ben ik samen met een paar andere studenten naar het Alcazaba kasteel geweest. Hier hebben we wat rondgelopen en foto’s gemaakt om vervolgens weer te eindigen in een tapasbar. In het weekend ben ik samen met twee anderen meiden onze tapas kilo’s eraf gaan lopen. Dit deden we door via een klein dorpje omhoog te lopen naar een soort berg/heuvel om deze op te gaan en te kunnen genieten van het uitzicht. Al met al heb ik van de week dus voornamelijk restaurants en bars gezien en nog vrij weinig van de stad, maar goed aangezien ik hier nog 5 maanden ben is hier nog alle tijd voor.


Que? Cómo?

Goed even over de studie, want dat is uiteindelijk waar ik hiervoor gekomen ben. De eerste drie weken zal ik deelnemen aan de Spaanse taalcursus. Niet leuk, wel nodig. Aangezien ik op de begin toets A1.2 scoorde ben ik beland in het beginners klasje. Dit betekent drie weken lang elke dag vijf uur Spaans.. En ik kan je vertellen dat, dat net zo onaantrekkelijk is als dat het klinkt. Hopelijk is het resultaat van deze cursus dat ik straks enigszins een beetje normaal kan communiceren in het Spaans (zou fijn zijn met alleen maar Spaanstalige vakken).


Overdosis heimwee

Ondanks dat ik al heel veel lieve en leuke mensen heb ontmoet, het weer hier stukken beter is dan in Nederland en ik (bijna) elke dag uiteten ga heb ik op het moment nog erg veel last van heimwee. Heimwee naar mijn eigen spullen, maar vooral naar mijn vrienden en familie. Alle ‘veiligheid’ van thuis (de mensen, de taal, je eigen spullen etc.) viel in een keer weg en dat kwam de eerste dag best wel hard aan. Gelukkig neemt de heimwee nu iets af, maar ik ben blij als het moment is aangekomen dat mijn familie en vrienden me komen opzoeken.

Nou dit was mijn spreekbeurt, bedankt voor het luisteren (lezen).. zijn er nog vragen?? Nee grapje, kort samengevat heb ik deze week al veel leuke dingen meegemaakt, maar ook de zware kant van het ‘alleen’ wonen ervaren. De heimwee is nog zeker aanwezig, maar ik hoop dat dit minder wordt als ik me wat meer thuis voel in Malaga.


Adiós

55 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Examenstress

“Maximaal genieten van mijn ‘moment of freedom’, huilen doen we wel weer als we de resultaten van de examens binnen hebben ” Het is alweer een tijdje geleden dat ik een persoonlijke update heb gegeven

Voom Voom Torremolinos

“Wat voor humor heb je als je dagen kan blijven lachen om de woorden: Nellie, knabbelen, BMB, gyas, snackla en agua, cerveza, coca cola?.....” Taalstress In mijn eerste blog schreef ik over de taalcur

bottom of page