“Het moment dat je het klaslokaal binnenkomt en iedereen je aanstaart alsof je van Mars komt”
Dubbele agenda
Ik ben nu ongeveer drie weken in Malaga en ik moet zeggen dat het hier steeds meer als ‘thuis’ gaat voelen en ik het steeds leuker begin te vinden. Geloof het of niet, maar ik ben ook best wel druk. Mijn lessen op de universiteit zijn begonnen en tegelijkertijd heb ik mijn Spaanse taalcursus, echt top... Diegene die dat heeft bedacht gelooft er waarschijnlijk heilig in dat je jezelf kan klonen. Helaas lukt mij dat niet en mis ik de ene keer dus mijn colleges en de andere keer de lessen van mijn taalcursus.
Spaanse chaos
Ongeveer anderhalve week geleden zijn mijn lessen op de universiteit begonnen en ik kan je vertellen dat mijn eerste week echt een ramp was. Op deze school moet je als Erasmus student je eigen rooster samenstellen. Leuk bedacht, werkt niet. Althans niet voor diegene die de taal niet spreken, geen idee hebben waar ze wat moeten vinden en hoe het schoolsysteem in elkaar zit. Voor mij was het dus zeker nodig om wat hulptroepen in te schakelen. Samen met een ander meisje heb ik mijn rooster gemaakt en dat was een heel gepuzzel. Na twee uur ons in het zweet te hebben gewerkt of nou ja gepuzzeld was het dan eindelijk gelukt, ik heb mijn rooster. Nu is het hier zo dat je meestal of ochtend/begin middag les hebt of einde middag/avond. Of dat je (net als ik) de pech hebt dat je beide delen school hebt, maar wel met een pauze van zo’n twee uur. Meestal ga ik even een dutje doen in de pauze, dus is deze ook weer zo voorbij.
De eerste dag op de universiteit bleek dat de klaslokalen op mijn rooster niet klopte. Het resultaat hiervan was dat ik een uur bij de verkeerde les heb gezeten en meerdere malen te laat het lokaal binnen ben gekomen omdat ik gewoon geen idee had waar ik les had (en dan ook niet vijf minuten te laat, maar gewoon meteen twintig minuten). Hier merkte ik ook pas hoe lastig het is als je de taal niet goed spreekt. Engels praten was helaas ook geen optie, want op een of andere manier spreken studenten, maar ook de docenten echt geen woord Engels. Een vraag stellen in het Spaans gaat nog wel, maar het antwoord begrijpen dan weer niet. Dit zorgde voor de nodige miscommunicaties en de reden dat ik steeds het goede lokaal niet wist of kon vinden. Het is lastig uit te leggen, maar de eerste week voelde ik me zo verloren in die school. Nu heb ik het (eindelijk) een beetje door allemaal en zit ik dus op tijd in de goede les. Of dit uitmaakt? Geen idee.. Ik versta namelijk geen moer van deze lessen. Al waren ze niet in het Spaans maar in het Arabisch gegeven dan had ik er waarschijnlijk evenveel van begrepen (niks dus). Voor nu kan ik dus vrij weinig vertellen over de inhoud van de lessen.
Hostelhoppen
Ik ben van mijn Airbnb verhuisd naar een hostel, hier zal ik vier nachten slapen en daarna komen mijn ouders en slaap ik bij mijn ouders in het appartement. Het hostel is precies wat je verwacht bij een hostel van acht euro per nacht. Voor vier nachten prima, maar dan is de lol er ook wel vanaf. Gelukkig heb ik vanaf maart eindelijk een kamer waar ik de daarop komende maanden kan blijven met als bonus dat ik samenwoon met mijn Franse vriendinnetjes.
Kilo’s kweken
Doordat ik afgelopen weken steeds van ’s ochtends tot en met ’s avonds school had en rond 21.45 thuiskwam, was mijn leven naast school niet heel denderend. Er worden hier zoveel feestjes en dingen georganiseerd dat je als je wilt elke avond wel iets kunt doen. Afgelopen weken ben ik alleen bij de ‘free paella en free sangria night’ geweest. Is er iets aangekondigd met de woorden: Erasmus, eten, alcohol en gratis in dezelfde zin dan kun je je vast wel inbeelden hoe intens druk het die avond was geweest, maar wel heel gezellig druk. Naast alle verdere etentjes probeer ik enigszins gezond te eten. Dat is me tot op de dag van vandaag nog niet helemaal gelukt. Ook liggen mijn sportkleren nog heel netjes onaangetast in mijn koffer. Voornemens voor de komende weken: sporten en vitamines naar binnen werken.
Tot zover mijn leven hier in Spanje. Ik hou van de sfeer hier in Malaga, de zon, het eten en natuurlijk het allerbelangrijkste…. Siësta. Die heb je officieel geloof ik niet echt op school, maar ik creëer gewoon mijn eigen siësta in mijn vrije uren.. en dat gaat super goed. Ik hoop volgende keer iets meer te kunnen vertellen over de inhoud van de les en een stukje van mijn leven terug te hebben als de taalcursus wegvalt en ik een iets interessanter verhaal kan neerzetten.
Adiós