“En toen kwam ik erachter dat de uitspraak: ‘home is where the heart is’ waar blijkt te zijn ”
Ik hoorde ooit iemand zeggen dat je jaren als twintiger de meest bruisende jaren van je leven zijn. Ik als twintiger spendeer het meeste van mij vrije tijd in bed. Tijd om hier verandering in te brengen.
Omringd door feministen
Mijn uitje van de maand: de feministen demonstratie. Nee grapje, maar het was zeker indrukwekkend om te zien. Ik wist eerlijk gezegd niet dat er hier in Spanje nog zo’n hiërarchie heerst waarin mannen bevoorrecht worden en als ik ergens een grote voorstander voor ben is het gelijkheid. De demonstratie hier in Malaga leek eigenlijk net een grote carnavalsoptocht. Mensen die zingend en dansend door de straten liepen wilden op deze manier graag hun stem (letterlijk) willen laten horen. Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik echt hoop dat er een dag komt waarin iedereen op de hele wereld gelijk behandeld wordt.
Kunst en kitsch
Nu ik toch in de mood ben van het ondernemen van activiteiten ben ik eindelijk naar de ‘graffiti buurt’ geweest. Mooie graffiti, lelijke graffiti het is allemaal te vinden in de ‘Malagetto’.
Mini vriendinnen vakantie
Ondertussen zat mijn tweede bezoek alweer in het vliegtuig. Mijn lieve vriendinnetje Moniek is zo lief geweest om naar mij toe te komen in Malaga en ik was zo lief om haar op te halen bij de bushalte. We hebben ondanks het teleurstellende weer (op een hele, hele warme zonnige dag na) leuke dagen gehad. Gelukkig heeft Mo maar een dag nodig om goed te verbranden… Ze had dus het perfecte bewijs om te laten zien dat het in Malaga zonnig en warm is… Helaas, na vier dagen ging ook Moniek weer met het vliegtuig terug naar het koude Nederland.
Herenigd met mijn liefde
Gelukkig kwam de week na Moniek eindelijk mijn lievelingspersoon, namelijk: René!
Na hem twee maanden gemist te hebben kon ik hem eindelijk weer knuffelen. Wij hebben een gezamenlijke passie en dat is: niks doen. Dit hebben we dan ook veel gedaan. Gewoon lekker terrasjes en restaurantjes opzoeken, door de stad en over de boulevard slenteren en onze geliefde serie Orphan black kijken. Het waren hele fijne dagen samen en het is jammer dat niemand zich opofferde om zijn paspoort te stelen zodat ik hem nog een paar dagen hier kon houden. Het afscheid was naar, maar het was zo leuk om mijn leven en vrienden aan hem te kunnen laten zien dat het een (weer) verdrietig moment meer dan waard was. Hoe fijn ik het hier in Malaga ook vind, thuis is waar René is.
Studenten struggles
Oh ja goed, ik ben hier natuurlijk om te studeren... op een of andere manier vergeet ik dat steeds! Om eerlijk te zijn ga ik niet met heel veel plezier naar school. Ik heb niet echt een klik met mijn klasgenoten (op de Erasmus studenten na, maar die zijn er niet bij alle vakken) en de Spaanse taal blijft een struggle. Je moet je indenken dat het voelt alsof je naar een film kijkt die in een vreemde taal (zonder ondertiteling) wordt afgespeeld. Je denkt te weten wat ze zeggen, maar ook weer niet. Voor nu ben ik voornamelijk alle aantekeningen aan het vertalen en probeer ik mee te komen in de groepsprojecten, wat voor nu ook nog niet heel soepel gaat.
Gouden tip: overweeg je om een semester in Malaga te gaan volgen? Neem dan van mij aan dat het hebben van het geadviseerde (ja ik wist dit, maar negeerde dit advies) B1 niveau Spaans zeker handig is... just saying. Ik ben dus een typisch voorbeeld van hoe het niet moet.
Na regen komt zonneschijn
Natuurlijk laat ik op mijn social media alleen de leuke dingen van mijn leven zien (slecht, maar we doen het denk ik allemaal... ook wel de ‘social media flu’ genoemd). Dus wat er voornamelijk qua weer foto’s voorbij zijn gekomen is het zonnetje en de warme tempraturen. Helaas gaat het niet allemaal over rozen. De afgelopen twee weken was het weer om te janken. Ik was zo ongeveer elke dag genoodzaakt om mijn paraplu mee te nemen naar buiten. Kun je het je voorstellen? Het leek Nederland wel… Gelukkig zijn de weersvoorspellingen nu weer wat beter en kan ik me voorbereiden op lange dagen op het strand met cocktails en de E-reader.
Met deze blije gedachten sluit ik dan deze post ook weer af. Bedankt voor deze tien minuten aandacht en een fijne dag verder.
Adiós